Gold Haber Yazılımı

Nefs-i emmâre ile nefs-i levvame arasında ince bir sınır vardır. Nefs-i levvameye ulaşmak için, nefs-i emmârenin kötü hallerinden kurtulmak için gayret göstermek gerekir. Bu mertebede olan kişiler, nefs-i emmâredeki gibi “nasıl olsa Allah affeder” düşüncesiyle avunmaktan arındıkları için, kendilerini teselli edemezler. Nefs-i levvameye doğru mesafe aldıklarında, kendi günahlarını kınar ve pişmanlıkla tevbe-istiğfar ederler.

Nefs-i levvame, yaptığı kötülüklerden, Allah’ın emir ve yasaklarına karşı gösterdiği ihmâl ve kusurlardan pişmanlık duyan ve vicdanı muazzeb olan bir nefstir. Bu mertebede olan kişi, nefs-i emmâredeki fiillerin bâzılarından tevbe edip kurtulmuştur. Ancak, nefs-i levvameye ulaşan kişilerin, günah arzusu azalsa da, günahlardan tamamen kurtulmaları için daha fazla çaba harcamaları gerekir.

Nefs-i levvameye ulaşmak için, mânevî terbiye ile mümkündür. Levvâme mertebesindeki nefs, şâyet mânevî terbiye altında ve sâlihlerle birlikte bulunuyorsa, kötü fiillerden kurtulur. Fırsat bulunca bunlara tekrar dönmez. Ancak kalbde kin, hased, kibir gibi bâzı kötü huylar kalabilir. Nefsini daima hesaba çekmeli ve kendisindeki kötü huyları tedricî bir şekilde terk etmeye azmetmelidir.

Nefs-i levvameye ulaşmak için, kişi kendisini sürekli olarak sorgulamalı ve nefsini kınamalıdır. Ayrıca, kalbinde zikrullâha devam edip mâsiyete karşı âgâh bulunarak, kalbinin nurunu artırmalıdır. Kendisindeki kötü huyların yerine güzel ahlakı koymalı ve din kardeşlerinin güzel yönleriyle meşgul olmalıdır. Nefsini levvame mertebesine ulaştırmak, Allah’ın rızasını kazanmak için önemli bir adımdır.

Bu mertebedeki kişiler, nefslerini terbiye etmek için sadece kendi iradelerine güvenmek yerine, mürşid-i kâmil gibi manevi önderlere de başvurabilirler. Onların rehberliği ve öğütleri ile daha hızlı bir şekilde ilerleme kaydedebilirler. Ayrıca, dini bilgi ve bilinçlerini de sürekli olarak arttırmalı, ilahi emirlere ve yasaklara uygun bir yaşam sürdürmeye özen göstermelidirler.

Nefs-i levvameyi terbiye etmek bir süreç gerektirir ve kolay olmayabilir. Kişi, önce nefsinin kötü eğilimlerini kabul etmeli ve pişmanlık duymalıdır. Ardından, bu kötü eğilimlerden kurtulmak için çaba göstermeli ve mânevî terbiye araçlarından faydalanmalıdır. İlahi emirlere uymak, zikrullah yapmak, dini bilgi ve bilinçlerini arttırmak, mürşid-i kâmil gibi manevi önderlerden destek almak, nefs-i levvameyi terbiye etmek için izlenebilecek yollar arasındadır.

Nefs-i levvâme, nefs-i emmâre mertebesinden daha ileri bir aşamadır, ancak tam olarak nefs-i mutmainne seviyesine ulaşamamıştır. Bu sebeple nefs-i levvâme sahibi kişiler, günah işlemekten çekinirler, ancak kalplerinde hala kötü huyların izleri mevcuttur. Bu aşamada insan, Allah'ın emirlerine bağlılıkta ve salih amellerde çoğalma görülür. Ancak, bu kişiler genellikle yaptıkları salih amellerin halk tarafından bilinmesini içten içe isterler.

Nefs-i levvâmenin terbiye edilmesi, mânevi terbiye ile mümkündür. Kişi, nefsini daima hesaba çekmeli, kötü ahlaklarını tedrici bir şekilde terk etmeye azmetmeli ve tevbe etmelidir. Daha sonra da bu kötü huyların zıddı ve mukabili olan güzel ahlak ile ahlaklanmaya çalışmalıdır. Bu süreçte zikrullaha devam etmeli ve kalb alemini muhabbetullah nurlarıyla aydınlatmaya gayret etmelidir.

Sonuç olarak, nefs-i levvâme sahibi kişiler, günah işlemekten çekinirler ve Allah'ın emirlerine bağlılıkta ve salih amellerde çoğalma görülür. Ancak, kalplerinde hala kötü huyların izleri mevcuttur. Nefs-i levvâmenin terbiye edilmesi, mânevi terbiye ile mümkündür ve kişi nefsini daima hesaba çekmeli, kötü ahlaklarını terk etmeye azmetmeli ve tevbe etmelidir.